"Jouw kleine leven, ons grote geluk"...Welkom op de site van Triple C Ammerlaan. Cas staat op deze site centraal, maar heel af en toe zijn papa Cees en mama Claudia ook te volgen...

zondag, april 09, 2006

Ik ga niet slapen, de meiden komen!

Papa was dit weekend met de patatters naar Berlijn. Klein beetje cultureel en ook heel veel pils drinken, denken Cas en mama. Dus... wij hadden heeeeeerlijk het rijk alleen! Gezellig was het! Cas was ontzettend lief, maar... ook wel erg ondeugend. Waarschijnlijk lag dat niet aan het feit dat papa weg was hoor, want hij zit echt 'in zo'n fase'. Continu uitdagen, kastjes open doen die niet open mogen, spullen pakken die niet van Casje zijn...etc. Ik had verteld dat Cas graag kookt. Ik werd er alleen niet blij van dat hij elke keer mijn pannen over de keukenvloer schraapt. Dus... omdat papa weg was, mocht Cas een kadootje uitzoeken :-) En ja hoor,. in de HEMA koos Cas een kinder-pannenset! Erg leuk, compleet met pannenlap, spatel en garde. En koken het hele weekend...

Zaterdagavond kwamen 'de meiden' eten. 9 in totaal. Natuurlijk 'mocht' Cas daarom van mij een beetje op tijd naar bed. Om tien voor zeven lag Cas er in. Ik dacht: "mooi, dat komt goed uit". Samen met Sandra kon ik de kaas- en vleesfondue verder voorbereiden. Normaal leg ik Cas neer en zodra ik de deur dicht doe, slaapt hij. En deze avond...Opeens hoorde ik Cas toch kletsen en lachen.. Ik naar boven. Zat hij rechtop in zijn bed, slaapzak uit en boven op zijn dekbedje. Ik natuurlijk een beetje boos, Cas weer in de zak, onder zijn dekbed. En ja hoor... huilen, schreeuwen... Hij had natuurlijk gezien dat er beneden op tafel wel erg veel borden en wijnglazen stonden. Hij wilde écht niet slapen! Balen zeg, ik werd er natuurlijk niet rustiger op (en dat merken kinderen schijnt...). Toch maar deur dicht, naar beneden en 'even' laten huilen... En gelukkig na een tijdje hoorde ik hem niet meer. Toen ik boven ging kijken, was hij 'een soort van 'neergestort'. Hij lag op zijn buik, benen uit de slaapzak (weer had hij hem open gemaakt) en kont omhoog. Pfoeh... het werd toch nog een heel gezellig avond!