Update

Wat een weer vandaag! Een dag vol met hele harde regenbuien en veel wind. Een mooie gelegenheid om even achter de computer te kruipen en een update van ons mannetje te geven. Nou...vandaag was Cas niet te genieten! Goeie start van deze update haha.. We gaan er maar vanuit dat dit door het slechte weer kwam en dat dit een vertekend beeld geeft van hoe het werkelijk met Cas gaat. Want ik wilde namelijk juist via de site laten weten dat Cas het zo lekker doet en hij steeds meer leert en begrijpt...

Ja je kunt eigenlijk niets meer óver Cas zeggen waar hij bij is, want kleine potjes hebben echt grote oren! Je ziet Cas glimlachen als we oma bijvoorbeeld iets vertellen wat er die dag gebeurd is. Cas is overigens dol op zijn oma´s en opa. Als ik Cas op dinsdagavond naar bed breng en we de gebruikelijke 'knuffel-rituelen´ doorlopen en de dag evalueren zeg ik ook altijd: "Morgen is mama lekker vrij en dan gaan we wat leuks doen..." En ook al heb ik een heel gevarieerd dagprogramma bedacht, Cas roept dan standaard: "Oma?!" Cas heeft voor de beide oma's een bijnaam: Oma 'Kiek' en 'Koeke'.

Het lukt me tegenwoordig niet meer om even rustig te bellen. Het maakt niet uit wie het is; Cas zeurt net zolang totdat ik de telefoon op de luidspreker zet en dan begint hij hele verhalen te vertellen. Als het Joost is, dan roept hij door de telefoon: "Suusz" (Guusje) en als ik met mijn zus praat, dan roept hij net zo lang "Mohuh, Mohuh" (Simone), tot ik maar weer de telefoon af geef.



Cas heeft echt al een goed richtingsgevoel.
Als we een rondje door het dorp fietsen, weet hij heel veel 'bekende huizen'... We zijn nog maar net in de buurt, of hij wijst en roept: "Opa, of "Loo", of "Mees" of "Suusz". Ook grappig, als we in Delft rijden over het grote kruispunt waar oma (links) woont en we rijden met een vaart rechtdoor, dan roept hij nog net hard "Oma Kiek!!"

Wat mij betreft zit Cas al echt in zijn 'peuterpubertijd'. Hij kan echt heel ondeugend zijn en ons echt 'uitdagen'. Soms heeft hij ook echt kwaaie buien, dat hij opeens met van alles (zijn beker, boekje en tegenwoordig al zijn keukenapparatuur)gaat gooien als het even niet lukt. Ook gooit hij als hij de aandacht wil trekken, of zich verveelt. We pakken dit streng aan, want van gooien houden we niet echt. Na 2 keer waarschuwen is het: "Cas, niet met je theepot gooien... want anders ga je naar de bijkeuken". Daar moet hij dan van ons 'afkoelen'. De eerste keer dat we dit probeerden, konden we ons lachen nog maar net bedwingen, want het antwoord van Cas was lachenden volmondig: " Ja!"

Eten gaat op dit moment ronduit slecht. Wat we ook voorschotelen, het kost allemaal erg veel moeite. Hij eet normaal gesproken het liefste aardappelen met groente en vlees. De lekkere pasta's en rijstprutjes zijn niet echt favoriet bij onze Cas. Dus juist omdat hij niet zo goed eet, zoals hij dat een tijd terug wel deed, eten we nu echt alléén maar 'aapollen'; zoals hij de Hollandse pot noemt. Drinken gaat wel prima. Uit een normale beker, pakje met rietje of nog lekker makkelijk uit zijn 'tuit'.

'Lesuh, leesuh...' vindt Cas geweldig. Het liefste vier keer achter elkaar hetzelfde boekje of zelfs dezelfde pagina. Cas mag alle plaatjes aanwijzen en benoemen. Daarnaast is grote vriend 'Bumba' ('Noembaa') het helemaal.
Heerlijk 's ochtends bij ons in het grote bed naar de Zappflat kijken...Op het kinderdagverblijf gaat alles prima volgens de leidsters. Cas speelt lekker (dat ging in het begin wat moeilijker; dan bleef hij het liefste bij de juf op schoot) en zingt veel. Ook eet (?) en slaapt hij daar goed. Al vind ik 1 tot 1,5 uur slaap tussen de middag niet echt veel. Thuis slaapt hij 's middags gerust 3 uur.

Cas is op dit moment heel verlegen en soms een beetje eenkennig. Als ik bij iemand op bezoek ga, dan zit hij het liefste eerst drie kwartier bij mij op schoot en soms ook echt met zijn hoofd in mijn nek. Op het moment dat ik dan weer besluit naar huis te gaan, dan is hij niet mee te krijgen en heeft hij zijn draai helemaal gevonden. Tsja, dat zit toch in de genen denk ik. Mijn moeder vertelde dat ik vroeger toen ik 2/3 jaar was, altijd op de grond in de gang bleef zitten, tot mijn moeder weer naar huis ging.

Nou, dit was het weer even... binnenkort meer...