Daar krijg je een knuffel voor!
"Jouw kleine leven, ons grote geluk"...Welkom op de site van Triple C Ammerlaan. Cas staat op deze site centraal, maar heel af en toe zijn papa Cees en mama Claudia ook te volgen...
Cas en Bas kwamen elkaar buiten bij de beesten tegen en Cas nodigde zijn vriend uit om 'een bakkie' te komen doen. Samen hadden ze echte (verbouw)plannen voor de huiskamer. Van mij mochten Bob en Bob de bank wel onder handen nemen (maakt minder herrie dan de tafel en de kast). Ach je kan maar lol hebben met z'n tweeën.
Afgelopen vrijdag hadden we een zwaar nachtje met Cas. Hij werd om 01.00 u wakker en wilde echt niet meer slapen en zelfs gaan liggen in bed. Na ca. een uur huilen en schreeuwen en elke keer weer gaan staan in bed en roepen, hebben we hem (tegen ons principe) maar bij ons in bed genomen. Binnen een paar minuutjes sliep hij als een roos! En ik ook... Alleen Cees was klaarwakker en kon niet meer slapen en vond het te krap in bed. Oplossing: een nachtje in het logeerbed!
Cas houdt niet zo van opruimen. Op het kinderdagverblijf krijgen we aan het einde van de dag eigenlijk altijd goeie berichten te horen, alleen... Cas ruimt niet zo graag op. Het is nu vaak zo dat op het moment dat Ingrid de juf wil gaan opruimen, Cas z'n duim grijpt, achter in het lokaal op een bankje gaat zitten en zegt: " Ikke moe..." ;-)
Helaas moesten we donderdag toen het zo sneeuwde werken en Cas zat gewoon op het Kickertje. Toen we thuiskwamen hebben we toch nog even in de achtertuin genoten van - misschien wel de laatste - sneeuw dit jaar! Er lag niet meer genoeg sneeuw voor de hele sneeuwpop, alleen het lijfje (of hoofd) kon nog gemaakt worden. Een sneeuwballengevecht met papa een foto maken van mama dan maar.
Vanochtend na de kapper zijn we even langs Robijn gegaan (en Jo, Mees en Eric). Maar ja... we gingen toch stiekum weer even om die kleine schat te knuffelen. Eric nam Mees en Cas even onder handen met de gel, want Cas was met een platte coupage van kapper Leo gekomen en Mees kon ook wel een beetje stekels gebruiken.
Héél vaak lief, maar soms een echte peuter-puber! Dat is Cas op het moment. Hij wordt steeds wijzer, praat steeds meer en onthoudt ook veel meer dingen. Afgelopen week leek het er alleen wel op of hij ons heel erg wilde uitproberen. Veel jengelen en niet luisteren. Natuurlijk passen we alle 'technieken' van 'Super-Nanny' veelvuldig toe, maar af en toe... ;-)
Vanochtend gingen we naar de kapper. "Kappertje-Lejo" noemt Cas hem. Of "kappertje knip-knip.." Cees is vorige week al zijn (wilde) haren kwijt geraakt en is echt hééél kort. Mensen die hem voor het eerst zien, spreken hem vragend aan met: "Zoohoo?!". Het staat heel erg leuk, maar ik zelf vind bij Cas wat langer haar toch leuker staan. En Cees is meer van het korte haar. Dus gisterenavond onder het eten, probeerden we Cas allebei een beetje te bewerken. Dus Cees zei: "Als Leo vraagt, hoe gaan we het knippen? Dan zeg jij: net als papa". Dus Cas praatte hem natuurlijk na: "Net als papaha". Zelf zei ik: "Nee hoor...we zeggen tegen Leo: niet tè kort!". En Cas beaamde dat, ja.. niet tè kort... En tsja wat is het geworden denken jullie?
Cas kwam binnen in de kapsalon en riep tegen Leo: "NIET TÈ KORT!!!!"