Bijna weer de oude!

Het heeft even geduurd, maar ik zit weer achter de PC. Nou en ik gun het niemand hoor zo'n keelamandel - operatie. Jullie hebben het verslag uit het ziekenhuis al kunnen lezen, dankzij mijn zuster Reini. Ja Jo heeft me flink gesteund op de operatietafel. We hebben eigenlijk nog best even gelachen. Bedankt Reini! Vrijdag mocht ik 's ochtends naar huis. Natuurlijk zijn er véééél ergere dingen, maar... ik moet zeggen; het heeft behoorlijk pijn gedaan. Vooral de nachten waren de eerste dagen best heftig; om de twee uur werd ik wakker van de pijn. Dan keek ik op de wekker en dacht... hellup, ik mag pas over drie uur een zetpil ;-) Maar goed, elke dag ging het een stukje beter. En inmiddels kan ik er weer om lachen.

Ik ben zo ontzettend goed verzorgd door Cees (en Cas). Cees viel elke dag een kilo af, van het trappen lopen. Cas vond het in het begin echt wel een beetje vreemd. Hij vond het maar raar dat ik hele dagen op bed lag. Onder de douche zei hij tegen Cees: "Mama niet leuk!"Ook wilde hij niet bij me in bed komen liggen.. Gelukkig ging dat beter toen ik weer een beetje met hem ging kletsen. Hij zei wel tegen iedereen heel schattig: "Mama beetje ziek, beetje auw pijn..," en dan wees hij naar zijn keel. Oma Kiek is afgelopen week ook weinig in haar eigen huis geweest. Ze heeft veel geholpen met de boodschappen, koken en wassen, bedankt mam! Ook Cas is geweldig opgevangen op de dagen dat Cees moest werken. De beide oma's en opa hebben hem veelvuldig vermaakt; fietsen, wandelen, naar de speeltuin, boodschappen doen en ijsjes eten.



Vrijdag toen ik thuiskwam mocht Cas met Simone en Albert naar de dierentuin. Geweldig vond hij het. Toen ik hem gisteren zijn ondergoed met een leeuw erop aan deed, riep hij gelijk: "Deze leeuw heb ik ook gezien met Mone en Appie!"




















Echt een verwen-dag met ijs, lollies en limo. Thuis raakte Cas niet uitgepraat over al die dieren die hij gezien had. En voor mij zong hij dan het bijbehorende liedje erbij: "Olifantje in het bos..."

Cees was afgelopen weekend naar Praag. Daar was het ook mooi weer, maar hier in Nederland werden de records echt verbroken! Wat een geweldig weer zeg, zomer in april! Het kwik ging zondag naar de 28 graden.

We hadden twee feestjes. Zaterdag was Jara jarig en zondag vierde Enrique zijn 4e verjaardag. Ik bleef in de tuin met het mooie weer en gelukkig hoefde Cas de feestjes niet te missen, want zaterdag mocht hij met Joyce mee en zondag met de Wolfjes. Hij vond het super. Volgens mij was hij best trots dat hij zonder papa en mama 'uit' mocht.






Met op dit moment nog een beetje last van m'n keel, hoop ik toch echt snel weer helemaal de oude te zijn. Allemaal bedankt voor jullie lieve sms-jes, kaartjes, kadootjes en hulp!

Hieronder wat foto's die ik van de site van de Drie Wolfjes heb geplukt. Een verslag van het feestje van Enrique.



Gezellig met z'n drieën op het schaap. Net toen Jo een foto wilde maken, vond Mees het welletjes. Hij gaf Cas een duwtje en die viel voorover. Even schrikken, twee huilende jongetjes en een schaafwondje op de elleboog! Maar niet lang getreurd, want Babiche had allemaal spelletjes georganiseerd. Touwtrekken, koekhappen, kleuren, armbandjes maken. Geweldig!





















Armbandjes maken met de juffen. Cas let goed op!





















Touwtrekken... Babiche doet met haar buik ook nog heel goed haar best!





















Eric had een goeie maaltijd; na alle koek en chips kon de patat er bij C,M&M niet meer in...















En toen ging het kaarsje uit bij Cas... Hij zou eigenlijk nog met Mees en Madelief in bad gaan en in pyjama naar huis komen, maar Jo vond het beter om dat een ander keertje te doen...